خیلی دلش می خواست که تنها فرزندش
رو قبل از شهادت ببینه و برای دیدن و بوییدنش لحظه شماری می کرد. اما وقتی
پای ناموس و شرف ملتش به میان اومد آروزهایش رو فرمواش کرد و آماده اعزام
شد.
وقت خداحافظی که رسید، آنقدر سفارش فرزندمان را کرد که مراقبش باشم
تا سربازی از سربازان امام زمان(عج) باشد. از جبهه هم که نامه داد همین ها
را مجدد تکرار کرد.
هنوز نامه اش را کامل نخوانده بودم که اشک هایم از خبر عروجش(شهیدشدنش) رو صفحه کاغذ جاری شد.
اول
خرداد 1361، یعنی دقیقا یک سال بعد از عقدمان در محضر حضرت امام(ره) عروج
کرد و درست دو ماه بعد، نامش در شناسنامه دختر دردانه اش به ثبت رسید،
دردانه ای که هنوز هم زمزمه می کند: « من فرزند شهیدم، روی پدر ندیدم...»
همسر شهید جلال ذوالقدر
پی نوشت:- همچنان هم عقیده دارم تا فرزند شهید نباشی نمی توانی آنها را درک کنی...
منبع: http://qafeleh.ir
