در عصر خلافت حضرت علی علیه السلام سه نفر به طور مشترک ،مالک هفده شتر بودند. یکی از آنها مالک نصف آنها بود و دومی ، صاحب ثلث آنها بود وسومی ، صاحب یک نهم آنها بود و می خواستند به گونه ایتقسیم کنند که هیچ کدام از شترها کشته نشوند.برای این کار، راهی نیا فتند. لذا به حضور امام علی علیه السلام آمدند و موضوع را بازگو کردند .
آن حضرت برای رفع نزاع آنها ، یک شتر از شتران خود را بر آنهاافزود ، هجده شتر شدند. نصف آنها (نه شتر) را به صاحب نصف ،ثلث آنها (شش شتر) را به صاحب ثلث ، و یک نهم آنها (دو شتر) رابه صاحب یک نهم داد.
به این ترتیب ، علی علیه السلام هفده شتر را بین آنها تقسیم فرمودند و شتر خود را برداشت و به بیت المال برگرداند و آنها ،راضی از محضر علی علیه السلام بیرون آمدند.
آن حضرت برای رفع نزاع آنها ، یک شتر از شتران خود را بر آنهاافزود ، هجده شتر شدند. نصف آنها (نه شتر) را به صاحب نصف ،ثلث آنها (شش شتر) را به صاحب ثلث ، و یک نهم آنها (دو شتر) رابه صاحب یک نهم داد.
به این ترتیب ، علی علیه السلام هفده شتر را بین آنها تقسیم فرمودند و شتر خود را برداشت و به بیت المال برگرداند و آنها ،راضی از محضر علی علیه السلام بیرون آمدند.
منبع : کتاب قضاوتهای حضرت علی(ع) نوشته ی محمد محمدی اشتهاردی.
