«ای رسول خدا! من به چه کسی نیکی کنم؟»

مرد عربی از پیغمبراکرم^{(صلی‌الله‌علیه‌وآله)} سوال کرد: «ای رسول خدا! من به چه کسی نیکی کنم؟» پیامبر فرمود: «به مادرت!» مرد عرب دوباره پرسید: «بعد از آن به که نیکی کنم؟» پیامبر^{(صلی‌الله‌علیه‌وآله)} دوباره فرمود: «به مادرت» مرد عرب باز پرسید: «پس از او به که؟» پیامبر فرمود: «پس از او به پدرت نیکی کن.»[1] شاید ترجیح و بیشتر بودن حق مادر نسبت به پدر هم دلایل خود را داشته باشد؛ مثلا گذراندن دوران سخت حاملگی، شیردهی و نگهداری مادر از فرزند که پدر این سه کار را بدان صورت به عهده ندارد.

در مقابل حضرت قرار گرفتم و گفتم: ای رسول خدا! می‌خواهم با شما در راه خدا و برای زندگی آخرت در جهاد شرکت کنم. فرمود: "آیا مادرت زنده است؟" گفتم: بلی. فرمود: "پاهای مادرت را بچسب که بهشت همان جاست."»[2]

[1]. اصول کافی، ج2، ص159، ح9

[2]. هندی، 1413ق، ج16، ص461