روح الله خمینی، اول مهر ۱۲۸۱ ه ش برابر با بیستم جمادی‌الثانی ۱۳۲۰ ه ق، در خمین به دنیا آمد. در پنج ماهگی، پدرش را از دست داد و دوران کودکی و نوجوانی را تحت سرپرستی مادرش «بانو هاجر» و عمه‌اش «صاحب خانم» سپری کرد. در سن پانزده سالگی بعد از آموختن دروس مقدماتی، آماده‌ی ورود به مرحله‌ی جدیدی از تحصیلات خود شد.
روح‌الله، نوروز سال ۱۳۰۰ ه ش راهی قم شد. در قم تحصیلات خود را ادامه داده و مبارزات سیاسی خود را پایه‌گذاری کرد. او چند روز پس از تصویب کاپیتولاسیون، در یک سخنرانی تاریخی اقدام ننگین و اسارت بار دولت و مجلس را افشا و محکوم کرد؛ لذا در نیمه شب ۱۳ آبان ماه ۱۳۴۳، صدها کماندو منزل امام را در قم محاصره کرده او را به فرودگاه مهرآباد آورده به تبعیدگاهش، ترکیه فرستادند.
امام تا ۲۱ آبان در آنکارا ماندند و در این روز به شهر بورسا در غرب
آنکارا انتقال یافتند.
ساواک تمام نامه‌های که برای امام فرستاده می‌شد کنترل می‌نمود و پس از بررسی آن‌ها به ایشان تحویل می‌داد و جواب نامه‌ها را پس از ملاحظه به صاحبان آن تسلیم می‌نمود.
ترکیه که از تبعیدگاه بودن کشورش برای مبارزان مسلمان، نگران بود رژیم ایران را تحت فشار قرار داد تا امام را به جای دیگری منتقل کنند. حکومت پهلوی در نهایت در سیزده مهر ۱۳۴۴ امام و فرزندش، سید مصطفی را به عراق منتقل کرد. امام خمینی پس از ورود به بغداد برای زیارت مرقد ائمه اطهار ] به شهرهای کاظمین، سامرا و کربلا شتافت و یک هفته بعد به محل اصلی اقامت خود یعنی نجف عزیمت کرد.
در دوران اقامت سیزده ساله امام در نجف مخالفت‌ها نه از جبهه دشمن رویارو بلکه از ناحیه روحانی‌نمایان مخفی‌شده در لباس دین آنچنان گسترده بود که امام بارها از سختی مبارزه در این سال‌ها یاد کرده است. ولی هیچ‌یک از این دشواری‌ها نتوانست او را از مسیری که انتخاب کرده بود باز دارد. سرانجام روز ۱۲ مهر ۵۷، در اثر فشارهای حکومت عراق راهی پاریس شد.
در روز ۱۴ مهر امام وارد پاریس شد و دو روز بعد در منزل یکی از ایرانیان در نوفل‌لوشاتو (حومه پاریس) مستقر شد.
در مدت اقامت چهار ماهه امام در پاریس، نوفل‌لوشاتو مهم‌ترین مرکز خبری جهان بود و مصاحبه‌های متعدد و دیدارهای مختلف امام دیدگاه‌های ایشان را در زمینه حکومت اسلامی و هدف‌های آتی نهضت برای جهانیان بازگو می‌کرد. به این ترتیب جمع بیشتری از مردم جهان با اندیشه و قیام ایشان آشنا شدند و از همین جا بود که بحرانی‌ترین دوران نهضت را در ایران رهبری کرد.
اوایل بهمن ۵۷ خبر تصمیم امام برای بازگشت به کشور منتشر شد. دولت بختیار فرودگاه‌ها را بست. جمعیتی انبوه از سراسر کشور به سوی تهران سرازیر شدند و در تظاهراتی میلیونی خواستار باز شدن فرودگاه‌ها شدند. بختیار پس از چند روز تاب مقاومت نیاورد و ناگزیر از پذیرفتن خواست ملت شد. سرانجام در بامداد ۱۲ بهمن ۱۳۵۷ امام خمینی پس از چهارده سال دوری از وطن وارد کشور شد.
منبع : www.hadyeaseman.ir
