رود جاری و آیت گذر عمر

حافظ شیرازی می گوید:

بنشین بر لب جوی و گذر عمر ببین / کاین اشارت به جهان گذران ما را بس

در این بیت، حافظ جاری بودن و روان بودن آب در بستر جوی را آیت و نشانه گذر روزها و وقت های عمر ما می داند. (باید مراقب لحظه های عمر خود باشیم )