مسجد امام رضا (ع) - مجمع قرآنی والفجر

یا مهدی نام تو را که میشنوم پای ثانیه ها لنگ میشود ...

مسجد امام رضا (ع) - مجمع قرآنی والفجر

یا مهدی نام تو را که میشنوم پای ثانیه ها لنگ میشود ...

مسجد امام رضا (ع) - مجمع قرآنی والفجر
وبلاگ قرآن و عترت به همت جمعی از دوستان در تاریخ اول آذر ماه 1392 تاسیس گردید و در جهت گسترش فرهنگ قرآنی و اسلامی در فضای مجازی میکوشد و نتیجه زحمات عزیزان مسجد امام رضا (ع) و مجمع قرآنی والفجر میباشد
سایت جدید مارا دنبال کنید
www.qorankade.ir
آخرین نظرات

۲۶ مطلب با موضوع «آیت مداری» ثبت شده است

چندی پیش وارد اتاق یکی از همکارهایم شدم، دیدم زیر شیشه ی میز خود این جمله را گذاشته است:

“حباب ها همیشه قربانی هوای درون خویشند.”

به نظرم رسید که این جمله اشاره به آیتی دارد؛ آیت حباب.

حباب به مثابه انسان است، انسانی که به هوای نفس خود اجازه ی بروز و ظهور می دهد و در آن می دمد. این هوای نفس تا جایی بیش تر و بزرگ تر می شود که فروپاشی روح فرد و یا فروپاشی ایمان و ارزش های والای انسان را به دنبال دارد.

 منبع :http://www.ayatmadari.ir

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۲ مهر ۹۳ ، ۲۰:۲۵
استیری

امام علی علیه السلام :

مانند زنبور باش ، هرگاه بخورد می خورد پاکیزه را ، و هر بگذارد می گذارد پاکیزه را و هرگاه بنشیند بر شاخ درختی(گلی) نشکند آنرا .                ((غررالحکم))

منبع تصویر :http://karrarwallpaper.ir

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۱ مهر ۹۳ ، ۲۱:۴۲
استیری

ماهی چه زمانی با قلاب ماهی گیری صید می شود؟

یک ماهی تا زمانی زنده است که در آب هست و یک تعامل عادی با محیط آب دارد. اما وقتی که طمع می کند و یا کنجکاو می شود و به سمت خوردن غذایی که برایش تازگی دارد حرکت می کند و بی موقع دهانش را باز می کند، آن زمان است که قلاب ماهیگیر به دهانش گیر می کند و صید می شود.

گاهی که به هدف های اصلی ساخت سایبر فکر می کنم می بینم دلایل زیادی دارد؛ از دید سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، نظامی، منازعات قدرت، ژئواستراتژی و …

اما همه در یک راستا هستند، به این معنی که همه ی این دلایل زیر پرچم یک دلیل اصلی قرار می گیرند و آن استفاده از تک تک مردم جهان و سوء استفاده از اطلاعات آنها به عنوان اهرم فشار و اجبار علیه بشریت است.

همه ما به فضای سایبر به نوعی حریص شده ایم! یا از سر کنجکاوی و یا از روی تازگی آن می خواهیم از همه گوشه کناره هایش سر در بیاوریم و امتحانی کنیم! و این گونه می شود  که قلاب دشمن بسیار دردناک به ما گیر می کند و صید می شویم!

ماهی تا وقتی دهانش بسته است زنده می ماند و زندگی می کند! ما هم تا وقتی دهانمان بسته است و اسرارمان را در سایبر پخش نکرده ایم می توانیم راحت باشیم ولی بعد از آن معلوم نیست قلاب دشمن ما را با خود به کجا ببرد…

از سرنوشت ماهی درس بگیریم تا صید نشویم …

منبع:http://www.ayatmadari.ir

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۱ مهر ۹۳ ، ۲۱:۳۷
استیری

به مگس دقت کنید زمانی که در یک اتاق گرفتار شده است. حتما شما هم این تجربه را داشته اید که وقتی مگسی به اتاقتان وارد می شود اول صدای پرواز و بعد هم صدای برخوردش را به پنجره می شنوید. اگر دست از کار بکشید و آن را تماشا کنید می بینید که بارها و بارها پرواز می کند و از دور با شدت خود را به پنجره می کوبد تا شاید بتواند مانع را از مسیر خود برداشته و به هدف خود یعنی فضای بیرون برسد؛ چه بسا پنجره از کمی بالاتر باز است اما او متوجه نمی شود. این حشره با چشمان قوی خود پنجره و محیط روشن بیرون از آن را می یابد اما کوتاهترین راه را را برای رسیدن به آن هدف انتخاب می کند؛ اگر فردا پشت پنجره را ببینید جسد مگس را می بینید که ناکام، محکوم به مرگ شده است.


 از این پدیده می توان این آیت را کشف کرد که برخی انسان ها به مسیری اشتباه اصرار می ورزند و این هلاکت آن ها را در پی دارد. گاهی انسان هدف را درست می شناسد و انتخاب می کند اما مسیر اشتباه او را به نابودی می کشاند.

حال اگر به خلقت دلفین دقت کنیم می بینیم اگر شیئ ای مسیر این حیوان را سد کند، او راه های مختلف را امتحان می کند؛ به طور مثال در فیلم های مستند دیده ایم که گاهی به چپ می رود، گاهی به راست، گاهی نیز عقب می رود و با شدت، پرش از روی مانع را می آزماید.

اما متاسفانه بشر فقط در ظاهر این پدیده ها مانده است؛ مثلا توانسته هواپیمای ایرباس و … را از روی دلفین بسازد یا از روی سیستم بینایی قدرتمند مگس عدسی ها و … را اختراع کند؛ دانشمند کافر نیز مثل مگسی است که به چشمان فراوانی مسلح است (استعاره از رشته های علمی) اما این علوم نمی توانند از هلاکت او در مقابل پرده غیب (شیشه)جلوگیری کند.

 البته نگاه آیت بین منافی این ها نیست اما بر این پافشاری می کند که از رفتار این حیوانات می توان درس زندگی گرفت. نباید در ظاهر پدیده ها ماند چراکه این غایت خلقت آن ها نیست.


منبع : http://www.ayatmadari.ir
۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۰ مهر ۹۳ ، ۱۰:۳۵
استیری

امام علی علیه السلام در حکمت ۳۸ نهج البلاغه این طور می فرمایند: «… و از دوستی با

دروغگو بپرهیز که او به سراب ماند، دور را به تو نزدیک و نزدیک را دور می نمایاند.»


منبع : http://www.ayatmadari.ir
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۹ مهر ۹۳ ، ۲۳:۳۳
استیری

یکی از ویژگی های مگس این است که اگر یک شخص ظاهر بسیار مرتبی داشته باشد لباس تمیز ، موهای مرتب ، عطر زده ، کفش های واکس زده؛ ولی فقط یک لکه کوچک کثیفی مثلاً بر روی لباسش باشد مگس مستقیم می آید و آنجا می نشیند و از آن همه آراستگی فقط آن لکه توجهش را جلب می کند لذا بعضی وقت ها ما ویژگی های خوب یک فرد را نمی بینیم و هر موقع با او مواجه می شویم یاد ایراد های او می افتیم لذا به این رفتار می گویند اخلاق مگسی


آدرس : http://www.ayatmadari.ir
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۹ مهر ۹۳ ، ۲۳:۳۰
استیری

اهیگیر وقتی می خواهد ماهی صید کند سر قلابش غذایی می گذارد که ماهی دوست دارد .شیطان هم در دنیا سر راه هرکسی چیزهایی می گذارد که او دوست دارد و میلش می کشد تا بتواند او را شکار کند. اما باید دانست که این ها طعمه است اولش شیرین ولی عاقبت تلخی دارد.


منبع: برگرفته از سایت آیت مداری

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۹ مهر ۹۳ ، ۲۱:۴۳
استیری

«عمل» را در کمان «نیت» می گذاریم و آن را رها می کنیم. کمان نیت را با زور بازوی عشق می توانیم بکشیم، گاهی وقت ها  این تیر آنقدر دور می رود  که دیگر بر نمی گردد.

هواپیما را دیده اید  که از روی زمین اوج می گیرد؟ هواپیما دوباره به زمین بر می گردد، اما موشک از جاذبه زمین خارج می شود و دیگر بر نمی گردد.

نیت انسانها گاهی در جاذبه خود انسان ها گیر می کند؛ همان طور که زمین جاذبه دارد، «نیت» هم جاذبه دارد.

همان طور که یک سرعت شدید لازم است تا شیء  را از جاذبه زمین خارج کند؛ و فشار قوی تر از جاذبه باید در کار باشد، عمل انسان هم چنین است.

بسیاری از اعمالی که انسان به سوی ملکوت پرتاب می کند، از جو خودش نمی گذرد؛ او فکر می کند که آن عمل که پرتاب کرده، رسیده است اما بعد ها  که عملش را نشانش  می دهند، می بیند که خیلی از آن ها به جاذبه ی  خودش  بازگشته است.

درجات عمل که گفته اند، همه اش مربوط به نیت می شود  و بستگی دارد به این که تا چه اندازه ای  بتواند از خودش رها شود که این مربوط به شکستگی و سوزدل است.

برگرفته از کتاب جاری حکمت از آیت الله محی الدین حائری شیرازی

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۹ مهر ۹۳ ، ۲۱:۴۲
استیری

«هر شیئ ای، هر پدیده ای و حتی هر رفتاری نشان از حقیقتی در پس پرده ی خود دارد»؛ برای ملموس کردن این جمله نمونه ای از علائم راهنمایی و رانندگی می آوریم: تابلوی “پیچ تند” را در نظر بگیرید

این تابلو در وسط جاده حکایت از یک حقیقتی در پشت خود دارد و آن حقیقت، وجود یک پیچ خطرناک است. آن تابلو نمی گوید که راننده به من توجه کنید که مثلا جنسم از فلز است یا شکلم مثلث است یا به رنگ قرمز و مشکی هستم و… .

 

یا جایی که سعدی می گوید:

برگ درختان ســبز در نظر هوشــیار

هر ورقش دفتری است معرفت کردگار


منبع‌:http://www.ayatmadari.ir

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۹ مهر ۹۳ ، ۲۱:۳۹
استیری

گاهی ممکن است دلمان به حال پرندگان بسوزد که چقدر بال زدن بر روی این “هوا” برایشان دشوار است؛ غافل از این که اگر همین هوا در زیر بال پرنده نبود، پروازی صورت نمی گرفت.

بشر نیز تا بر روی “هوا”ی نفس خود بال نزند، بالنده نمی شود. همین طور که اگر پرنده ای را در کره ی مریخ رها کنیم تا به دور از جوّ سنگین راحت بال بزند، ذره ای نمی تواند از زمین بلند شود؛ به همین نسبت اگر هوای نفس و وسوسه ی شیاطین را از انسان بگیریم، بلند نمی شود.

حال بسیار می بینیم که کسی بالا می رود اما در اوج، به سختی سقوط می کند؛ این به آن دلیل است که امتحانات و فتنه هایی که خداوند با آن بشر را می آزماید در مراحل بالاتر دشوارتر است و البته اگر بتوان از آن امتحانات سربلند بیرون آمد اوج گیری نیز چشم گیرتر است. در این خصوص جامعه ی ما می تواند ریزش ها و رویش ها بعد از انقلاب را مدّ نظر قرار دهد.

    روزی ز سر سنگ، عقابی به هوا خاست           از بهر طمع، بال و پر خویش بیاراست 

البته خوب است به این نکته هم توجه کنیم که اگر گنجشک باشیم، کوتاه پرواز می کنیم و هرگز اوج نمی گیریم؛ بهتر است عقابی باشیم که اوج بگیریم، اما سقوط نکنیم، چرا که ما برای این عروج آفریده شده ایم.

نکته ی ظریفی که اینجا حائز اهمیت است، غیر قابل مشاهده بودن “هوا” و “هوی است. کلمه ی “هوا” مانند بسیاری از کلمات دیگر در زبان و فرهنگ ما به معنایی سخیف فروکاست شده است، تا حدی که امروزه ما هواشناسی داریم. دیگر کسی از کلمه ی “هوا” به یاد هوای نفس نمی افتد. یا برای مثال کلمه ی قرآنی و پر معنای “خسارت” تا حدی پایین آمده است که بیمه می تواند آن را پرداخت کند؛ در حالیکه “والعصر، انّ الانسان لفی خسر”؛ نوع بشر در خسران است مگر آن که ایمان بیاورد، عمل صالح انجام دهد و به حق و صبر توصیه کند.


منبع :‌ http://www.ayatmadari.ir

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۸ مهر ۹۳ ، ۱۵:۰۷
استیری